Doktryna polityki zagranicznej Trójprzymierza

Dzisiaj ogłoszony został przez państwa Trójprzymierza – Surmenię, Brugię i Austro-Węgry – akt prawny, unifikujący ich doktrynę polityki zagranicznej. Poniżej przedstawiamy treść tego aktu:

TR-3/2009 Porozumienie o unifikacji doktryny polityki zagranicznej państw Paktu Trójprzymierza

Akt prawny podpisany dnia 14 lipca 2009 roku, ogłoszony dnia 6 sierpnia 2009 roku,

Preambuła

Mając na względzie więzi łączące narody krajów Trójprzymierza, w trosce o

ich dobrobyt, bezpieczeństwo i wspólne potrzeby, Wysokie Układające się

Strony:

Jego Królewska Mość Paulos Petrosigos, król Surmenii, Obrońca Wiary w

imieniu swoim i Królestwa Surmeńskiego,

Jego Królewska Mość Maksymilian I von Gryf, król Brugii i arcyksiążę

Gryflandii, najwyższy zwierzchnik Matlandii, z upoważnienia Stanów

Generalnych Brugii w imieniu własnym i Zjednoczonego Królestwa

oraz

Jego Cesarska i Królewska Mość Franciszek Józef II, cesarz Austrii, apostolski

król Węgier, król Czech, Dalmacji, Chorwacji, Sławonii, Galicji, Lodomerii i

Ilyrii etc, etc… arcyksiążę Austrii Górnej i Dolnej, wielki książę Krakowa,

książę Lotaryngii, Salzburga, Styrii, Karyntii, Krainy i Bukowiny, wielki

książę Siedmiogrodu, margrabia Moraw, książę Dolnego i Górnego Śląska,

Oświęcimia i Zatoru, Cieszyna, Friaul, Raguzy i Zary, hrabia Habsburga i

Tyrolu, Kyburga, Goricy i Kradiski, książę Trydentu i Brixen, margrabia

Łużyc Dolnych i Górnych oraz Istrii, hrabia Hohenembs, Feldkirch,

Bregencji, Sonnenebergu, pan Triestu, Cattaro i Marchii Wendyjskiej, wielki

wojewoda Banatu, etc., z upoważnienia cesarskiego i królewskiego Rządu

Monarchii Austro-Węgier w imieniu własnym i Monarchii Austro-Węgier

zawierają następujące porozumienie:

Artykuł Pierwszy

Doktryna

1. Za swych naturalnych sprzymierzeńców Państwa Trójprzymierza

uważać będą kraje wyróżniające się pod aspektem kulturowym,

etnicznym bądź oparte na szczególnej bazie ideowej. Służenie im

niezbędnym wsparciem państwa Sojuszu poczytują za swój najwyższy

obowiązek.

2. Tworzenie i rozwój nowych mikronacji nie może być w żaden sposób

ograniczany przez istniejące już państwa. Wolność skupiania się i

organizacji różnych grup powiązanych ideowo bądź narodowościowo

jest najwyższą wartością mikroświata, Trójprzymierze zaś pozostaje jej

gwarantem.

3. Żadne państwo ani organizacja nie może rościć sobie praw do

zwierzchnictwa nad innym narodem bądź krajem z racji samej tylko

przewagi militarnej, ekonomicznej, czy demograficznej, a wszelkie

przeprowadzane w jej imieniu akty przemocy państwa Sojuszu uznają

za nieuzasadnione i godne potępienia.

4. Państwa Sojuszu współpracują z innymi krajami, opierając się na

zasadzie partnerstwa i równorzędności, odcinając się zarazem od nad

wyraz szkodliwej polityki imperialistycznej.

5. Nadrzędnym celem państw Sojuszu jest dbałość o utrzymanie

wysokiego poziomu kontaktów międzynarodowych, jakości całego

polskiego mikroświata i zachowanie wyjątkowego kształtu mikronacji.

Artykuł Drugi

Postanowienia Ogólne

1. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się prowadzić spójną, na

bieżąco konsultowaną politykę zagraniczną w zakresie objętym

niniejszym porozumieniem.

2. Powołuje się Biuro Prasowe Paktu Trójprzymierza, jako oficjalny

organ informacyjny Sojuszu. Na jego łamach rządy i głowy państw

Trójprzymierza będą wspólnie publikować informacje na temat

wewnętrznych spraw Sojuszu oraz jego stanowiska w kwestiach

bieżących.

3. Niniejsze porozumienie zyskuje moc prawną z chwilą ratyfikacji go

przez Wysokie Układające się Strony.

/-/ Paulos Petrosigos

/-/ Maksymilian I von Gryf

et in nomine Regis:

Alexander Bleeser

/-/ FJ II

Jak widać podejście Trójprzymierza do konfliktów zbrojnych jest bardzo pacyfistyczne – Państwo Kościelne Rotria gratuluje tego podejścia!