Annuntio vobis gaudium magnum: habemus Patriarcham,
Eminentissimum ac reverendissimum Dominum,
Dominum Carlum,
Sanctae Rotriae Ecclesiae Cardinalem Habsburg-Lotharingen,
Qui sibi nomen imposuit Sixtum Primum!
Polskie tłumaczenie:
Oznajmiam wam radość wielką: mamy Patriarchę,
Najczcigodniejszego i Najprzewielebniejszego księdza Karla,
Kardynała Świętego Rotryjskiego Kościoła, Habsburga-Lothriningena
który przybrał sobie imię Sykstus I!
Vivat Xystus Primus, Pontifex Maximus!
Ogłasza się z dniem dzisiejszym koniec pontyfikatu Jego Świątobliwości Sykstusa I i początek okresu Sediswakancji. Obowiązki Patriarchy Państwa Kościelnego Rotria będę pełnić ja jako Kamerling, do czasu przedłużenia Pontyfikatu Najjaśniejszego Pana Sykstusa I przez Komisję Kardynalską, bądź do momentu wybrania nowego Biskupa Rotrii w Konklawe.
W dniu dzisiejszym, tj. 14 sierpnia 2009 roku zakończyła się w Rotrii regencja. Sprawujący władzę jako Kamerling Regent książę Marco kardynał de Zepp oficjalnie oddał władzę nad krajem Jego Świątobliwości Sykstusowi I. Regencja trwała od 9 lipca i władze sprawowała Rada Regencyjna w składzie:
– Lorenzo kard. de Medici;
– abp Tomasz du Vallon;
– Marco kard. de Zepp;
Ostatni jako Kamerling przewodniczył Radzie.
Pod starym adresem (www.rotria.boo.pl) ruszyła dzisiaj nowa strona. Do użycia przystosował ją Marco kard. de Zepp. Zapraszamy wszystkich mieszkańców, ambasadorów i chętnych do rejestracji!
Dzisiaj ogłoszony został przez państwa Trójprzymierza – Surmenię, Brugię i Austro-Węgry – akt prawny, unifikujący ich doktrynę polityki zagranicznej. Poniżej przedstawiamy treść tego aktu:
TR-3/2009 Porozumienie o unifikacji doktryny polityki zagranicznej państw Paktu Trójprzymierza
Akt prawny podpisany dnia 14 lipca 2009 roku, ogłoszony dnia 6 sierpnia 2009 roku,Preambuła
Mając na względzie więzi łączące narody krajów Trójprzymierza, w trosce o
ich dobrobyt, bezpieczeństwo i wspólne potrzeby, Wysokie Układające się
Strony:Jego Królewska Mość Paulos Petrosigos, król Surmenii, Obrońca Wiary w
imieniu swoim i Królestwa Surmeńskiego,Jego Królewska Mość Maksymilian I von Gryf, król Brugii i arcyksiążę
Gryflandii, najwyższy zwierzchnik Matlandii, z upoważnienia Stanów
Generalnych Brugii w imieniu własnym i Zjednoczonego Królestwaoraz
Jego Cesarska i Królewska Mość Franciszek Józef II, cesarz Austrii, apostolski
król Węgier, król Czech, Dalmacji, Chorwacji, Sławonii, Galicji, Lodomerii i
Ilyrii etc, etc… arcyksiążę Austrii Górnej i Dolnej, wielki książę Krakowa,
książę Lotaryngii, Salzburga, Styrii, Karyntii, Krainy i Bukowiny, wielki
książę Siedmiogrodu, margrabia Moraw, książę Dolnego i Górnego Śląska,
Oświęcimia i Zatoru, Cieszyna, Friaul, Raguzy i Zary, hrabia Habsburga i
Tyrolu, Kyburga, Goricy i Kradiski, książę Trydentu i Brixen, margrabia
Łużyc Dolnych i Górnych oraz Istrii, hrabia Hohenembs, Feldkirch,
Bregencji, Sonnenebergu, pan Triestu, Cattaro i Marchii Wendyjskiej, wielki
wojewoda Banatu, etc., z upoważnienia cesarskiego i królewskiego Rządu
Monarchii Austro-Węgier w imieniu własnym i Monarchii Austro-Węgierzawierają następujące porozumienie:
Artykuł Pierwszy
Doktryna1. Za swych naturalnych sprzymierzeńców Państwa Trójprzymierza
uważać będą kraje wyróżniające się pod aspektem kulturowym,
etnicznym bądź oparte na szczególnej bazie ideowej. Służenie im
niezbędnym wsparciem państwa Sojuszu poczytują za swój najwyższy
obowiązek.
2. Tworzenie i rozwój nowych mikronacji nie może być w żaden sposób
ograniczany przez istniejące już państwa. Wolność skupiania się i
organizacji różnych grup powiązanych ideowo bądź narodowościowo
jest najwyższą wartością mikroświata, Trójprzymierze zaś pozostaje jej
gwarantem.
3. Żadne państwo ani organizacja nie może rościć sobie praw do
zwierzchnictwa nad innym narodem bądź krajem z racji samej tylko
przewagi militarnej, ekonomicznej, czy demograficznej, a wszelkie
przeprowadzane w jej imieniu akty przemocy państwa Sojuszu uznają
za nieuzasadnione i godne potępienia.
4. Państwa Sojuszu współpracują z innymi krajami, opierając się na
zasadzie partnerstwa i równorzędności, odcinając się zarazem od nad
wyraz szkodliwej polityki imperialistycznej.
5. Nadrzędnym celem państw Sojuszu jest dbałość o utrzymanie
wysokiego poziomu kontaktów międzynarodowych, jakości całego
polskiego mikroświata i zachowanie wyjątkowego kształtu mikronacji.Artykuł Drugi
Postanowienia Ogólne1. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się prowadzić spójną, na
bieżąco konsultowaną politykę zagraniczną w zakresie objętym
niniejszym porozumieniem.
2. Powołuje się Biuro Prasowe Paktu Trójprzymierza, jako oficjalny
organ informacyjny Sojuszu. Na jego łamach rządy i głowy państw
Trójprzymierza będą wspólnie publikować informacje na temat
wewnętrznych spraw Sojuszu oraz jego stanowiska w kwestiach
bieżących.
3. Niniejsze porozumienie zyskuje moc prawną z chwilą ratyfikacji go
przez Wysokie Układające się Strony./-/ Paulos Petrosigos
/-/ Maksymilian I von Gryf
et in nomine Regis:
Alexander Bleeser/-/ FJ II
Jak widać podejście Trójprzymierza do konfliktów zbrojnych jest bardzo pacyfistyczne – Państwo Kościelne Rotria gratuluje tego podejścia!
Przed chwilą podpis Kamerlinga Regenta uzyskała ustawa o utworzeniu Kongregacji Świętego Oficjum, przegłosowana przez Konsylium Apostolskie. Instytucja ta istniała w II Państwie Kościelnym Rotria i została teraz przywrócona, by – jak głosi ustawa – zajmować się ,,sprawami dogmatyki, ewangelizacji i czuwaniem nad jednością Kościoła”. Oznacza to, iż instytucja ta będzie organem władzy czysto Kościelnej, będzie także czuwać nad regularnym publikowaniem kazań przez Prymasów poszczególnych państw.
W II Rotrii urząd Wielkiego Inkwizytora piastował Victor kard. de Zepp, Inkwizytorem zaś był Lorenzo kard. de Medici. W obliczu nieobecności tego pierwszego, Kamerling Regent – za zgodą Rady Regencyjnej – na urząd Wielkiego Inkwizytora powołał kardynała de Medici.
