Głos Rotrii

Już jutro Państwo Kościelne Rotria obchodzić będzie swoje pięciolecie.  Rotria dołączy do takich państw jak Dreamland, Surmenia czy Austro-Węgry, które swoim stażem pokazały, że na serio zainteresowane są nie tylko istnieniem ale i prosperowaniem w polskim Mikroświecie.

Gratulacje

Mimo, że święto się jeszcze nie rozpoczęło, do Rotrii zaczęły już spływać noty gratulacyjne z zagranicy.  Pierwszy taką notę przedstawił w sobotę ambasador William Laud, który w imieniu Królowej Brytanii Anny II oraz Rady Episkopatu Kościoła Anglii podkreślił, że Rotria jest „dla nas przykładem”.

Drugą notę, natępnego dnia, zaprezentował Kaclerz Wielki Koronny Jan Radziwiłł, który z upoważnienia króla Franciszka Ferdynanda życzył aby „otwartość na inne mikronacje i wrażliwość na piękno i pokój nigdy tu nie wygasły”.  Obydwie noty przyjął i za nie podziękował Sekretarz Stanu kard. Marco Sforza.

Historia

Początki Państwa Kościelnego sięgają 28 czerwca 2006 roku kiedy to na terenie Surmenii powstał Surmeński Kościół Chrześcijański.  Po odejściu pierwszego przywódcy SKCh, Samuela I, zwierzchność nad Kościołem przejął Victor Surmun (obecnie Viktorjos P. apo Zep).  Nawiązał on współpracę z abp. Otto Katzem z Kościoła Austriacko-Katolickiego.  Odchodząc z Monarchii, Arcybiskup Katz przekazał zwierzchność nad KAKiem właśnie Surmunowi.  Połączony SKCh i KAK utrzymywał dobre stosunki z Katolickim Kościołem Tyrencji.

Po wielu dyskusjach na ten temat, Victor Surmun, Gregor von Kaiser, Hans von Lezner (wszyscy trzej z SKCh) oraz Witold Strzałkowski (KKT) postanowili dnia 27 czerwca 2007 roku iż powstanie państwo, którego zadaniem będzie administracja Kościołem Rotrio-Chrześcijańskim.  Nowy twór otrzymał nazwę Państwo Kościelne Rotria a czterej przywódcy stali się Ojcami Założycielami.

Niestety Pierwsze Państwo Kościelne nie przetrwało długo.  Po pięciu miesiącach istnienia Regent-Dyktator Victor de Zepp (Surmun) ogłosił kapitulację Państwa Kościelnego.  Powodem było wyludnienie się Wirtualnej Stolicy Apostolskiej. Myśl rotryjska jednak nie zamarła i już 15 marca 2008 roku Rotryjczycy bawili się na Wielkim Balu Odrodzenia Państwa Kościelnego Rotria.  Ojcami Odrodzeniowcami Drugiego Państwa Kościelnego zostali Karl Gregor von Habsburg Lotharingen (von Kaiser), Victor de Zepp, Lorenzo de Medici (obecnie Patriarcha Aleksander II) oraz Xardas von Griningen (obecnie Marco Sforza).  Przez kolejne cztery lata Rotria żyje kolejnymi wzlotami i upadkami – ale trwa nadal.

Obchody

Ze źródeł zbliżonych do Kurii Rotryjskiej wiemy, że włądze szykują niespodziankę dla swoich obywateli z okazji Pięciolecia.  Jak na razie wszystkie atrakcje przygotowane przez rotryjskie władze trzymane są w ścisłej tajemnicy aby nie popsuć dobrej zabawy obywatelom i zagranicznym gościom.

Redakcja Głosu Rotrii pragnie złożyć najserdeczniejsze podziękowania tym, którzy trwają przy Rotrii dłużej i tym, którzy dopiero co Rotrię odkrywają.  Redakcja przypomina, że Rotria to nasz wspólny dom, który istniejąc pięć lat pokazał,  że zasługuje na miejsce wśród najwytrwalszych mikronacji polskiego internetu.  Redakcja gratuluje zarówno Państwu Kościelnemu jak i wszystkim Braciom Je tworzącym.

brat Viktorjos

Po dziewięciu miesiącach konania na łożu śmierci realiozy powracam do Państwa Kościelnego wypoczęty i gotowy do pracy.  Tym razem jednak nie będzie to praca polityczna, do jakiej przyzwyczajony jestem, lecz praca dziennikarska.  Swoją karierę pragnę zatem rozpocząć obserwacjami, które wyraźnie widać po dziewięciu miesiącach absencji.

Po próbie schizmy z września ubiegłego roku nie ma już ani śladu.  Bracia pozostający przy Patriarsze Ewaryście, Bracia szukający szczęścia w ustaleniach Soboru Gnieźnieńskiego jak i nowi Bracia zawitali w Rotrii dopiero po zakończeniu schizmy, pracują wspólnie na rzecz Ojczyzny.  Po przymusowym moim zniknięciu za rządów Jego Świątobliwości Ewarysta na tronie patriarszym zasiadło jeszcze dwóch władców Rotrii: Innocenty III oraz obecny Aleksander III.

Za rządów Patriarchy Innocentego (obecnie Cosimo de Medici) wprowadzono nową konstytucję – Bullę Exsurge Domine, która jednak oprócz zmian nazw większości stanowisk państwowych, nie wprowadziła nic nowego.  Dużymi zmianami natomiast mogą być te w najwyższych dostojnikach kościelnych i świeckich.  Do grona kardynałów dołaczyli brat Marco Sforza oraz brat Franciszek Radziwiłł.  Rotryjską arystokrację zasilili natomiast brat Marco Sforza, książę Milanu oraz brat Viktorjos apo Zep, książę Urbino.

Nowi obywatele, zasilający aktywność na rotryjskim forum, również się pojawili.  Najbardziej widoczni to brat Pafnucy von Pyongyang, Cesare de Medici oraz Giovanni Ganganelli.  Ci trzej bracia, nie tylko prowadzą rotryjską politykę (brat Giovanni pełni fukcję Wicekancelerza), ale również zepewniają reszcie obywateli trochę uśmiechu i inspiracji do pisania postów.  Obecnie trwa I Synod Plenarny w Pałacu Kwirynalskim.  Ze względu na tajemnicę soborową^ oraz nie chcąc podpaść rotryjskim władzom, szczegóły zachowam dla siebie.

Czy wiele się zmieniło podczas tych dziewięciu miesięcy?  Wracając do wirtualnej Stolicy Apostolskiej zostałem powitany jak zawsze miło i z wielkim entuzjazmem; wiedziałem, że jestem w domu.  Bez znaczenia ile czasu minie, Rotryjczycy pozostaną Rotryjczykami przez co Rotria pozostanie Rotrią.

brat Viktorjos

*Absent – na potrzeby artykułu i w celu zachęcenia interesującym tytułem do przeczytania artykułu: osoba nieobecna

^ Jak dowiedziała się dzisiaj (21.06) Redakcja, tajemnica soborowa nie obejmuje Synodu Powszechnego.  Planowany jest artykuł podsumowujący obrady Synodu. – bV